ตั้งแต่วันนั้น ที่เราได้รู้จักกัน
จนมาวันนี้ มันกลายเป็นความผูกพัน
เธอจะสุข ทุกข์ใจยังไง ไม่ทิ้งเธอ
ฉันก็ไม่รู้ ว่าไปรู้สึกตอนไหน
รู้แค่วันนี้ ให้คิดเหมือนเดิมไม่ไหว
ฉันห้ามใจ ไม่รักไม่ได้ จริงๆ
บางทีก็มีน้อยใจ ทำไมเราเป็นแค่เพื่อนกัน
เธออาจจะลืมไป ใครที่อยู่ข้างเธอ
ทั้งที่ฉันใกล้เธอมากกว่าใคร
ได้อยู่ทุกช่วงเวลา แต่ไม่เคยจะได้อยู่ในหัวใจ
คำว่ารักมันยังไกลเท่าเดิม
ฉันก็ไม่รู้ ว่าควรรู้สึกแบบไหน
ถ้าบอกว่ารัก เธอจะเหมือนเดิมอยู่ไหม
เพราะฉันเอง เหมือนเดิมไม่ได้ จริงๆ
บางทีก็มีน้อยใจ ทำไมเราเป็นแค่เพื่อนกัน
เธออาจจะลืมไป ใครที่อยู่ข้างเธอ
ทั้งที่ฉันใกล้เธอมากกว่าใคร
ได้อยู่ทุกช่วงเวลา แต่ไม่เคยจะได้อยู่ในหัวใจ
คำว่ารักมันยังไกลเท่าเดิม
ต้องทนสายตาของเธอไว้ ต้องทนเมื่อได้สัมผัสเธอ
แต่ทนเท่าไรหัวใจยังเผลอคิดเกิน อยู่ทุกที
เธออาจจะลืมไป ใครที่อยู่ข้างเธอ
ทั้งที่ฉันใกล้เธอมากกว่าใคร
ได้อยู่ทุกช่วงเวลา แต่ไม่เคยจะได้อยู่ในหัวใจ
คำว่ารักมันยังไกลเท่าเดิม